Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

Κακιά λατέρνα…



Δεν αντέχει να μη βγάλει κακία για λίγο και με την πρώτη ευκαιρία ξεσπά. Ετσι όταν προσεγγίστηκε από τη γνωστή χαφιέδικη ομάδα της πόλης για να συνταχθεί μαζί τους και να συκοφαντήσουν κάποιον αντίπαλο για ίδιο επαγγελματικό συμφέρον (αναπολούν τα …παλιά και καλά χρόνια της χούντας οι γνωστοί χαφιέδες της ιστορίας μας) ενώ αρχικά κράτησε έντιμη στάση και αρνήθηκε να συνεργαστεί μαζί τους και στη συνέχεια τους «στόλισε» όλους («δε λέτε κι ευχαριστώ που γίνατε μόνιμοι και έχετε και μία δουλειά» - και απομακρύνθηκαν, έστω και προσωρινά, από τις βίζιτες θα συμπληρώναμε εμείς), δεν παρέλειψε να εκφράσει γνώμη και για τον συκοφαντούμενο …ανταγωνισμό.

«Προσλήφθηκε για λόγους οικονομικούς και λόγω οικογενειακών προβλημάτων» κ.ο.κ. Οσο να ΄ναι, όταν κάποιος είναι ικανός και ευφυής σε αυτή τη χώρα (και ιδιαίτερα σε αυτή την πόλη) πέφτει πάνω του η «χούντα» των καλοβολεμένων μετρίων και ανίκανων για να τον εξαφανίσει από την πιάτσα.

Δε ξέραμε όμως ότι το Ελληνικό Δημόσιο (εκεί όπου εργάζεται το συκοφαντημένο άτομο) και μάλιστα η συγκεκριμένη υπηρεσία, προσλαμβάνει άτομα με κριτήρια κοινωνικά και οικονομικά. Και ειδικά στην συγκεκριμένη υπηρεσία, το τονίζουμε. Εκτός κι αν η κυρά Λατέρνα θυμήθηκε τα χρόνια τα παλιά, όπου κυκλοφορούσε στην πλατεία με ένα τρύπιο παντελόνι κι ένα σανδάλι (γι αυτό και στη συνέχεια δε δίστασε να γίνει η αφορμή για να διαλυθεί μία οικογένεια, έτσι ώστε να αισθάνεται …οικονομικά ασφαλής!) οπότε και τα σχόλια που εκστόμισε είχαν χαρακτήρα αυτοβιογραφικό! Είδατε, άμα θέλουμε να «γίνουμε κακοί» μπορούμε κι εμείς. Όμως χρειάζεται προσπάθεια, κόπος και δε μας εκφράζει καθόλου. Σε αντίθεση με τους άλλους που είναι τρόπος ζωής και βίωμα.