Σάββατο 15 Μαΐου 2010

Η αφρόκρεμα της δημοσιογραφίας και πώς να την αποφύγετε


Εκλογές έρχονται και τώρα είναι η ώρα που θα δράσει ξανά η λεγόμενη «αφρόκρεμα της δημοσιογραφίας». Αυτή η περίεργη ομάδα ετερόκλητων συμφερόντων (δημοσιογράφοι εντός κι εκτός εισαγωγικών, συγγενείς εκδοτών και πολιτικών κ.α.) που στην αναμπουμπούλα χαίρεται, διαδίδει παντού πως «έχει κερδίσει πόντους» έναντι του ανταγωνισμού (όλων αυτών που κάνουν τη δουλειά τους δηλαδή χωρίς άλλου τύπου περίεργες και ύποπτες συναλλαγές), ειδικά τώρα που ορισμένα από τα μέλη της ήδη έπιασαν πόστο και καρέκλα σε δημόσιους οργανισμούς. Γιατί ορισμένα άλλα μέλη, είχαν τέτοιου είδους πόστα εδώ και χρόνια.

Μπαίνουν λοιπόν δυο – δυο σε διάφορα γραφεία τοπικών κι όχι μόνο αρχόντων και με …βλάχικο τσαμπουκά (διαβασμένα τα μέλη της «αφρόκρεμας») πείθουν ή προσπαθούν να πείσουν το υποψήφιο θύμα πως τα ξέρουν όλα για όλους από τα Μέσα με τα οποία συνεργάζονται. Κι εκεί αρχίζει το «ψητό».

Οσο πιο πολύ «ψαρώνει» ο πολιτικός, τόσο περισσότερο πλησιάζουν τα μέλη της «αφρόκρεμας» στο στόχο τους ο οποίος φυσικά δεν είναι άλλος από το χρήμα. Μη σας παραξενεύει λοιπόν όταν παρακολουθείτε σε διάφορα ΜΜΕ το έργο που έκανε ο Α πολιτικός ή η Β υπηρεσία κατ΄ αποκλειστικότητα και με μανία από τα ίδια και τα ίδια άτομα. Ποιος δημοσιογράφος με ελάχιστες ευαισθησίες, την ώρα που ο κόσμος καίγεται θα ενδιαφερόταν με αγωνία να παρουσιάσει σε τέτοια έκταση το έργου του κυρίου και της κυρίας Τάδε; Λες και ενδιαφέρει κανέναν! Ελα μου ντε!

Τα μέλη της «αφρόκρεμας της δημοσιογραφίας» (και μη σας παραξενεύει το παρατσούκλι αφού τα άτομα αυτά έτσι αυτοπροσδιορίζονται, λέγοντας μάλιστα κατά λέξη πως «ορίζουν την πολιτική του νομού» σε όσους αφελείς πάνε να πιάσουν κορόιδα!) έχουν όλα τα Μέσα στη διάθεσή τους για να κολακέψουν το καθένα άρχοντα, που θα ήθελε να τα έχει όλα δικά του: πρόσβαση σε ΜΜΕ, δημοσιεύματα κι εκπομπές αλλά και γοητεία, την οποία χρησιμοποιούν όταν τα φώτα σβήσουν.

Το τι γίνεται στη συνέχεια είναι θέμα αυστηρά προσωπικό. Το τι συμφωνίες κλείνονται και με τι ανταλλάγματα δε γνωρίζουμε. Ευχόμαστε μόνο οι τοπικοί κι όχι μόνο άρχοντές μας, να γίνουν κάποια στιγμή περισσότερο διεισδυτικοί ώστε να αντιλαμβάνονται τη διαφορά μεταξύ δημοσιογράφων και προπαγανδιστών και να μην ενδίδουν σε οποιασδήποτε μορφής πονηρή προσέγγιση ή …γοητεία.