"Κάθε κρίση κρύβει μια ευκαιρία" λέει ο πρωθυπουργός και όλοι οι άνθρωποι της αγοράς. Σίγουρα αυτοί θα ξέρουν περισσότερα. Πίσω από κάθε κρίση όμως κρύβονται και οι γνωστοί – άγνωστοι «ευκαιριατζήδες» της πιάτσας, θα συμπληρώναμε εμείς. Οι οποίοι είναι καθεστώς με οποιοδήποτε κόμμα στην εξουσία και με οποιονδήποτε πρωθυπουργό, ακόμη και υπουργό.
Ακούστηκε λοιπόν για κάποιο άτομο πως με την νέα κυβέρνηση (από τότε ακόμη) θα αναλάβει πόστο σχετικό με την δημόσια εικόνα μεγάλης υπηρεσίας, κυρίως λόγω «υψηλού προσώπου» με το οποίο σχετίζεται και το οποίο λύνει και δένει στην υπηρεσία αυτή. Και όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, είδαν πως από την πρώτη στιγμή το άτομο αυτό εγκαταστάθηκε (έστω ατύπως) στην συγκεκριμένη καρέκλα.
Ελα όμως που υπήρξαν αντιδράσεις και μάλιστα πολλές και ισχυρές. Κι έτσι, ο επικεφαλής του οργανισμού έσπευσε κακήν – κακώς να δώσει μία επισημότητα στο όλο ζήτημα, με κάποια σχετική προκήρυξη. Και ενδιαφέρθηκαν πολλοί, μεταξύ τους και ικανά άτομα γι αυτή τη θέση. Και όλως τυχαίως, πάλι στο τέλος το ίδιο άτομο επιλέχθηκε. Χωρίς κανείς ποτέ να μάθει ποια ακριβώς ήταν τα προσόντα που εκτιμήθηκαν δεόντως.
Πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις όμως και δεύτερο άτομο, κινούμενο στον ίδιο χώρο έκανε δειλά – δειλά την εμφάνισή του στην ίδια και πάλι υπηρεσία. Αρχισαν και πάλι τα δημοσιεύματα να γράφουν πως έχει διοριστεί στα κρυφά, πως πληρώνεται κ.ο.κ. και μετά από λίγο να που ανακοινώθηκε και το ευχάριστο: πως κι αυτό το άτομο πλέον «άρπαξε» καρέκλα.
«Μα αφού δε γίνονται προσλήψεις» θα αναρωτηθεί ο αφελέστατος νεοέλλην. Κι όμως, αγαπητέ νεοέλλην, εδώ σε θέλω: αφού δεν γίνονται προσλήψεις και βρισκόμαστε σε καιρό κρίσης που εσύ καλείσαι να θυσιάσεις τα μισά σου φραγκοδίφραγκα για να σωθεί η πατρίδα, πως οι παραπάνω διορίστηκαν για να περνάνε την ώρα τους στις καρέκλες αυτές; Και το πιο ωραίο δε το ξέρεις….
Το πρώτο άτομο σχετίζεται προσωπικά με παράγοντα ο οποίος κατέλαβε υψηλή θέση στον οργανισμό αυτό επίσης κι έχει να κάνει μεταξύ άλλων και με διαχείριση (τι άλλο;) κονδυλίων. Προφανώς γι αυτό κάθε φορά που κάποιο «κακό» μάτι τους εντοπίσει σε κάποια κοινή τους έξοδο (για το παζάρι ή για σούπερ μάρκετ, μη φανταστείτε κάτι πιο extreme δηλαδή) αμέσως οι δύο χωρίζονται και ακολουθούν διαφορετικές κατευθύνσεις, μέχρι να σιγουρευτούν ότι δε τους παρακολουθεί κανείς!
Οσο για το δεύτερο άτομο τα πράγματα είναι ακόμη πιο φαντασμαγορικά. Διορίστηκε μεν σε θέση ευαίσθητη για την δημόσια εικόνα της υπηρεσίας που εκπροσωπεί ενώ ταυτόχρονα είναι υπόδικος για σοβαρότατα παραπτώματα που έχουν να κάνουν με αυτό ακριβώς το αντικείμενο! Και μάλιστα χρησιμοποιεί και ανθρώπους υπεράνω πάσης υποψίας από το κόμμα για να τον στηρίξουν. Και φυσικά διαδίδει πως το κόμμα είναι μαζί του.
Τελικά ποιανού είναι το κόμμα ρε παιδιά; Των «έξυπνων» που διορίζονται νύχτα ή των «κορόιδων» που ψηφίζουν και πληρώνουν από την τσέπη τους και τους πρώτους;
