Σάββατο 15 Μαΐου 2010

Το «λιονταράκι» του κυρ Ηλία


Σε μια όμορφη κοινωνία – αγγελικά πλασμένη, η επαφή του δημοσιογράφου με τον κόσμο είναι όχι μόνο καθήκον αλλά υποχρέωση όπως και ευχαρίστηση. Ασχέτως αν σε πολλές περιπτώσεις σήμερα, πολλοί εκπρόσωποι του είδους προτιμούν να έχουν σχέσεις και επαφές μόνο με εκλεκτό κόσμο κι όχι με τον απλό πολίτη. Γιατί προφανώς ο απλός πολίτης ούτε μίζες δίνει, ούτε σε ευρωπαϊκά προγράμματα συμμετέχει.

Όμως εξαιρέσεις υπάρχουν πάντα και είναι δακτυλοδεικτούμενες και κυνηγημένες από το σινάφι αυτό. Ετσι, δημοσιογράφος της πόλης που πάντα είχε άμεση επαφή με τον καθημερινό πολίτη κι όχι με μίζες και άλλες τέτοιες …βίζιτες, έκατσε όπως κάνει πάντα σε γνωστό καφενεδάκι του κέντρου για να απολαύσει τον καθημερινό καφέ, παρέα με γνωστούς θαμώνες. Και μεταξύ άλλων για κουβέντα, κατέφθασε και γνωστή νεαρά που είναι συγγενικό πρόσωπο επιχειρηματία. Όχι όμως για απλή κουβέντα.

Η νεαρά, συνάμενη και λυγάμενη ήρθε για να κάνει τα παράπονά της στον γνωστό εκπρόσωπο της 4ης εξουσίας, γιατί λέει ψάχνει να βρει στοιχεία για παράνομες πράξεις της. Και η απάντηση που πήρε βεβαίως ήταν πως μέχρι στιγμής καμία τέτοια έρευνα δεν έχει γίνει, αλλά εφόσον τέθηκε το θέμα (!) πολύ ευχαρίστως να γίνει τώρα και αν τα αποτελέσματα είναι θετικά, θα δημοσιοποιηθούν καταλλήλως. Τι τά ‘θελες κοπέλα μου και ξύθηκες στην γκλίτσα του τσομπάνη;