ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Με λένε …Πόπη!
Σα την 45άρα Παρθενόπη! Φορώ κοστούμια! Αρωματίζομαι σα μούμια! Γράφω ανώνυμα! Διατηρώ πολλά ψευδώνυμα! Είμαι Νουδού και Πασοκτσής, με ενδιαφέρει κι ο Παπαθεμελής! Ψωνίζω από τα μαγαζιά της Κίνας, γουστάρω την κόρη της αφεντικίνας! Είναι μικρούλα, τσαχπινιάρα αλλά γι αυτό δε δίνω δεκάρα! Εγώ είμαι καλό παιδί, θέλω απλώς το μαγαζί! Γι αυτό λοιπόν μια μέρα, μια μέρα, μια μέεεεερα …..θα την παντρευτώ!!!
Συνεχίζουμε το πρόγραμμά μας με λαϊκές επιτυχίες…
«Εσκισε το καλσόν του» πριν λίγες ημέρες καλός συνάδελφος για το θέμα της δασκάλας Χαράς Νικοπούλου που αποκαλύψαμε την προηγούμενη εβδομάδα στη «Φωνή της Ροδόπης». Της ηρωικής κοπέλας που έγινε μόνιμη κάτοικος στο Μεγάλο Δέρειο Εβρου (πάνω στα βουνά και στα λαγκάδια) και μέσα σε ένα αφιλόξενο γι αυτήν περιβάλλον, ενάντια σε απειλές, βρισιές και χειροδικίες από «νταήδες» τουρκόφρονες έχει καταφέρει να μάθει στα παιδιά γράμματα.
Κι όχι μόνο γράμματα αλλά και ποιήματα, τραγούδια, ενώ τα παιδιά έχουν κάνει και παρέλαση, θεατρικές παραστάσεις, μέχρι και εκδρομές σε άλλα μέρη της Ελλάδας. Δηλαδή πράγματα και καταστάσεις που ποτέ δεν είχαν δει και είναι αμφίβολο αν ποτέ θα δουν ξανά τα μικρά παιδιά του ορεινού Μεγάλου Δερείου στο υπόλοιπο της ζωής τους. Γι αυτό και την υπεραγαπούν και δε φεύγουν από κοντά της ακόμη και τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας, εκτός ωραρίου σχολείου.
Τι τον πείραξε τον κ. συνάδελφο; Μάλλον το ότι στο φύλλο που ο ίδιος συνεργάζεται, δεν ασχολούνται με καυτά ζητήματα της περιοχής παρά μόνο με σχολιασμούς κι αναμεταδόσεις δελτίων τύπου και πολιτικών γεγονότων. Τι είναι λοιπόν μία ανθρωποφαγία, εκεί πάνω στα ορεινά του Εβρου για τα συμφέροντα ορισμένων; Σιγά τα ωά, εμείς εδώ ασχολούμαστε με υψηλή πολιτική!
«Σαχλαμάρες» λοιπόν βάφτισε τα προβοκατόρικα δημοσιεύματα που όλως τυχαίως είδαμε μέσα στις εορτές να εμφανίζονται σχεδόν σε όλες τις προξενοκινούμενες φυλλάδες της περιοχής και συκοφαντούσαν (όπως θα αποδειχθεί σε λίγο καιρό και στο δικαστήριο) τη δασκάλα πως δήθεν ζήτησε από τα μικρά παιδιά να ζωγραφίσουν …τον Αλάχ! Ελα μωρέ, έγραψαν τα παιδιά (οι μειονοτικοί δημοσιογράφοι) μια σαχλαμάρα και τι έγινε; Ας τους δώσουμε μία άφεση αμαρτιών ακόμη…
Από την άλλη θεώρησε τη δική μας αντίδραση της προηγούμενης Τρίτης όταν αναδείξαμε το θέμα με εκτενές δημοσίευμα, πως είμαστε υπερβολικοί αλλά μάλλον και κινδυνολογούμε! Και αναρωτιέται ο κ. Συνάδελφος αν θα έρθει …η Αλ Κάιντα στη Θράκη για να τιμωρήσει την Χαρά Νικοπούλου ή αν θα στραφούν όλοι οι δορυφόροι στη Θράκη για να παρακολουθούν την περιοχή.
Θα πληροφορήσουμε λοιπόν τον εκλεκτό κ. Συνάδελφο πως η Αλ Κάιντα δεν έχει ανάγκη να έρθει στην ελληνική Θράκη. Όχι για κανένα άλλο λόγο αλλά γιατί στη Θράκη υπάρχει ήδη η «Αλ Κάιντα» της δημοσιογραφίας! Μπρος στην «Αλ Κάιντα» της Θράκης, η πραγματική Αλ Κάιντα του Μπιν Λάντεν δε πιάνει μία σε θέματα οργάνωσης, συνεννόησης και δράσης. Μαθητούδια είναι οι Αραβες «αγωνιστές»!
Ασε που δορυφόρους έχουμε ήδη στη Θράκη. Δεκάδες δημοσιογραφικούς δορυφόρους που τριγυρνούν κάθε μέρα γύρω από πολιτικούς, παράγοντες και επιχειρηματίες και «ξεχνούν» να ασχολούνται με την επικαιρότητα των πολιτών αφού μάλλον αυτή δε τους αγγίζει, εκεί ψηλά που είναι, καθισμένη στις καρέκλες τους με τη σιγουριά των πολλαπλών μισθών που παίρνουν από διάφορες θέσεις. Σιγά λοιπόν που θα ασχοληθούμε με τη δασκάλα.
Τρυπώνει – ξετρυπώνει, σα το ποντίκι παντού βρίσκεται αλλά κανείς δε τον παίρνει χαμπάρι! Εκτός από τους συνεργάτες της «Φωνής» που και παλαιότερα είχαν αποκαλύψει πολλά και διάφορα για την δράση του στο νομό.
Γνωστός πρασινομπλέ παράγοντας του δημοσιογραφικοπολιτικού χώρου, ενεφανίσθη με το γνωστό κόκκινο φορτηγάκι (γιατί στην πόλη του κυκλοφορεί με ευρωπαϊκή λιμουζίνα) με πινακίδες από γνωστή πόλη – λιμάνι της Περιφέρειας την ημέρα των Φώτων στην Κομοτηνή. Πάρκαρε (που αλλού;) στο γνώριμο σημείο – πάρκιν, πλησίον της Περιφέρειας (εκεί κοντά που παρκάρει κι άλλο ίδιου χρώματος αυτοκίνητο για απόκρυψη και παραλλαγή) και με τα πόδια, σιγά – σιγά και …κούτσα – κούτσα (Λαλάκης ο αδιάφορος) χάθηκε στα στενά πέριξ του Πανθρακικού Σταδίου.
Οι «κακές γλώσσες» λένε πως είχε συνάντηση με κορυφαίο πολιτικό παράγοντα της περιοχής. Εμείς φυσικά τίποτε δεν είδαμε και τίποτε δεν ακούσαμε και βεβαίως τίποτα δε ξέρουμε για το γεγονός. Τι είμαστε, τίποτε κουτσομπόληδες που χώνονται στα προσωπικά των άλλων;
«Παλιοκουφάλες!»
Εξαιρετικό το ελληνικό έργο «Νήσος» που παίζεται αυτή την περίοδο στους κινηματογράφους της Κομοτηνής. Σας προτείνουμε να το παρακολουθήσετε.
Πρόκειται για ιστορία που διαδραματίζεται σε μια μικρή κλειστή κοινωνία ενός ελληνικού νησιού. Ενας πλούσιος που τα ξέρει όλα και τους παρακολουθεί όλους πεθαίνει και αφήνει ένα τεράστιο χρηματικό ποσό στον πρόεδρο, τον παπά, τον αστυνομικό διευθυντή και τον δάσκαλο του χωριού. Το ποσό θα μοιραστεί διά τέσσερα με μία μόνη προϋπόθεση: να δεχθούν οι τέσσερις αποδέκτες να διαβαστούν δημοσίως ισάριθμες επιστολές που τους αφορούν!
Από κει είναι που ξεκινά κι ένα απίστευτο γαϊτανάκι αποκαλύψεων και συγκαλύψεων, φαγωμάρας και ανίερων συμμαχιών σε όλο το νησί. Γιατί κανείς δε δέχτηκε να διαβαστεί δημόσια η επιστολή του; Τι έχουν όλοι αυτοί να κρύψουν; Φόνοι, εξωσυζυγικές σχέσεις, εξώγαμα, μαύρο χρήμα, αρχαιοκαπηλίες και θρησκευτική υποκρισία με φόντο το γαλάζιο της Ελλάδας… και η συνέχεια επί της οθόνης!
Μόνο δύο ενστάσεις προς την παραγωγή. Πρώτον, ξέχασε στους πρωταγωνιστές να συμπεριλάβει ….και δημοσιογράφους! Και δεύτερον, την επόμενη φορά που θα γυρίσει τέτοιο θέμα, ας έρθει να το γυρίσει στην Κομοτηνή!
ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Με λένε Γιώργο
Με λένε Γιώργο κι όλα σου τα μαρτυράω,
τα διαδίδεις και κερδίζουμε μαζί.
Δεν έχω μάθει μπρος σε κόσμο να μιλάω,
δεν περιμένω απ΄ τον άλλον προκοπή. (δις)
Με λένε Γιώργο κι όλα σου τα μαρτυράω,
κι άμα με διώξει θα με βάλεις κάπου εσύ.
(σόλο)
Τον λένε Τάσο κι όλο του την εφοράω,
μες τα σκοτάδια από πίσω στα κρυφά.
Θέλω το χρίσμα για την πάρτη μου να πάρω,
γιατί με τούτον δε θα δω ποτέ πρωτιά. (δις)
Τον λένε Τάσο κι όλο του την εφοράω,
όμως το ξέρει κι απορώ πως δε μιλά.
τα διαδίδεις και κερδίζουμε μαζί.
Δεν έχω μάθει μπρος σε κόσμο να μιλάω,
δεν περιμένω απ΄ τον άλλον προκοπή. (δις)
Με λένε Γιώργο κι όλα σου τα μαρτυράω,
κι άμα με διώξει θα με βάλεις κάπου εσύ.
(σόλο)
Τον λένε Τάσο κι όλο του την εφοράω,
μες τα σκοτάδια από πίσω στα κρυφά.
Θέλω το χρίσμα για την πάρτη μου να πάρω,
γιατί με τούτον δε θα δω ποτέ πρωτιά. (δις)
Τον λένε Τάσο κι όλο του την εφοράω,
όμως το ξέρει κι απορώ πως δε μιλά.
