«Ευριπίδης καλεί Αντώνη» - από τη Δευτέρα στους κινηματογράφους.
Ελάχιστοι τελικά έμειναν στη Νέα Δημοκρατία που δεν έχουν συστρατευτεί στο ένα ή στο άλλο στρατόπεδο, με τον έναν ή τον άλλον «μονομάχο». Ολοι έχουν δηλώσει, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τη στήριξή τους, φραστική ή και έμπρακτη προς Σαμαρά ή Μπακογιάννη.
Ακόμη και βουλευτές ή στελέχη της Νέας Δημοκρατίας που μέχρι προχθές δε γνωρίζαμε την ύπαρξή τους, έγιναν διάσημοι για 15 δευτερόλεπτα μπροστά στις κάμερες κεντρικών δελτίων για το λόγο αυτό!
Ελάχιστοι απέφυγαν να συμμετέχουν σε αυτή τη διαδικασία και ένας από αυτούς είναι και ο δικός μας, πρώην υπουργός Ευριπίδης Στυλιανίδης που έδωσε συνέντευξη τύπου το Σάββατο 21 Νοεμβρίου για να δηλώσει …πως δε θα κάνει τίποτα!
Σα το λεγόμενο λευκό ψηφοδέλτιο, όπου οι πολίτες που δεν ενδιαφέρονται για τις θέσεις των υπαρχόντων κομμάτων, σε κάθε εκλογές δηλώνουν μεν την παρουσία τους αλλά δεν επιλέγουν κανέναν, θέλοντας έτσι να εκφράσουν την αδιαφορία ή τη διαμαρτυρία τους για το σύστημα.
Σίγουρα έτσι ένας γνωστός πολιτικός που θα ήθελε να αξιοποιηθεί και μελλοντικά, διασφαλίζει τη θέση του όποιος και να κερδίσει τελικά το παιχνίδι: είτε αυριανός πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας είναι ο Αντώνης Σαμαράς, είτε η Ντόρα Μπακογιάννη.
Είναι όμως αυτή η πιο υπεύθυνη στάση που μπορεί κάποιος να τηρήσει; Να μην έχει γνώση και άποψη ως προς το ποιος θα ήταν ο καταλληλότερος, σύμφωνα πάντα με τα δικά του κριτήρια; Η μήπως δε θέλει να στενοχωρήσει τους μισούς ψηφοφόρους του, προτιμώντας το ένα από τα δύο πρόσωπα, αφού στο νομό μας και οι δύο έχουν ισχυρό ρεύμα υποστήριξης;
Στα κρυφά πάντως όλοι οι «παροικούντες» γνωρίζουν πως ο Ευριπίδης προσωπικά προτιμά τον Αντώνη Σαμαρά, ασχέτως αν τελικά δε τον στηρίζει, τουλάχιστο δημοσίως. Ο φόβος μήπως γίνει καμία «στραβή» και επικρατήσει η Ντόρα, είναι που φυλάει τα έρμα.
Ποια είναι η διαφορά Ελλάδας και Τουρκίας; Το χρώμα στις σημαίες; Πως βρίσκονται σε άλλη ήπειρο; Πως οι πολίτες της μιλάνε άλλη γλώσσα; Μάλλον τίποτε από τα παραπάνω, καρντάσια…
Η διαφορά μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, όπως μας τη μετέφεραν όσοι συμμετείχαν στη δημοσιογραφική αποστολή που διοργάνωσε το ΚΤΕΛ Κομοτηνής και η εταιρεία KAMIL KOC είναι κάποια άλλη, καθόλου τιμητική για εμάς.
Όπως και στη χώρα μας, έτσι και στην Τουρκία πριν λίγο καιρό άρχισε να εφαρμόζεται ο νόμος για το κάπνισμα και έτσι τα καταστήματα εστίασης έχουν πρόβλεψη για καπνίζοντες και μη καπνίζοντες. Όπως ακριβώς κι εδώ δηλαδή.
Η διαφορά λοιπόν έγκειται στο ότι εκεί ο νόμος τηρείται! Ακριβώς, όπως καταλάβατε. Τουλάχιστο σε μέρη όπου υπάρχουν ξένοι τουρίστες, τα πάντα λειτουργούν «ρολόι» και οι Τούρκοι είναι αυστηροί σε αυτό.
Μάλιστα σε ακριβό εστιατόριο στην πιο γνωστή και πολυτελή συνοικία της Πόλης όπου και πήραν το δείπνο τους οι δημοσιογράφοι, όσοι ήθελαν να καπνίσουν απλά …έβγαιναν έξω αφού μέσα στο χώρο του εστιατορίου δεν επιτρεπόταν ούτε μία καύτρα!
Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και πράγματα της χώρας μας απλά απογοητευτική. Ακόμη κι εγώ τελευταίοι είμαστε. Για να μην αναφέρουμε πως οι εμπορικές συνοικίες της Κωνσταντινούπολης είναι όλες φωταγωγημένες …για τις γιορτές των Χριστουγέννων! Η για την καθαριότητα στους δρόμους, την παντελή απουσία γραμμένων και λερωμένων τοίχων στο δρόμο κ.ο.κ.
Μπορεί η Τουρκία να παλεύει για να γίνει «Ευρώπη», σε ορισμένα πράγματα όμως θα πρέπει κι εμείς να παλέψουμε …για να γίνουμε «Τουρκία».
