Εφτασε η ώρα να σας αφήσουμε για να ξεκινήσουμε τις δικές μας διακοπές διαρκείας!
Για έναν ολόκληρο χρόνο, στην αρχή με σκόρπια δημοσιεύματα και στη συνέχεια με μόνιμη εβδομαδιαία στήλη, ο "Ασχολίαστος" έριξε κάποια μικρά βοτσαλάκια στα λιμνάζοντα ...λασπόνερα της Ροδόπης.
Κάποιοι από τις πρώτες κιόλας ημέρες άρχισαν να αισθάνονται άσχημα και δε δίστασαν μάλιστα να το δηλώσουν δημοσίως. Δεν ήταν βέβαια άλλοι από ανθρώπους της πολιτικής και της δημοσιογραφίας!
Ανθρωποι που κατ΄ επάγγελμα χειρίζονται τις τύχες άλλων ανθρώπων και που σε καμία περίπτωση δε τους άρεσε η ιδέα κάποιος τρίτος να αναφέρεται σε ιστορίες που σε πολλές περιπτώσεις "κάτι τους θύμιζαν". Ιστορίες τις οποίες οι ίδιοι πάσχιζαν τόσα χρόνια για να κρατήσουν "κρυφές" από το ευρύ κοινό και στις περισσότερες περιπτώσεις κρατιόταν ως κοινό μυστικό σε ανθρώπους από τους δύο παραπάνω επαγγελματικούς χώρους, γιατί ως γνωστόν "κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει".
Σε μια περιοχή όπου τα κόμματα έχουν διαλυθεί προ πολλού και υπάρχει μόνο ένα (αυτό των ποικιλόχρωμων βολεμένων) και όπου η δημοσιογραφία για ορισμένους και ορισμένες έχει προ πολλού μετατραπεί σε μέσο άσκησης δημοσίων σχέσεων και επιδίωξης προσωπικών και συντεχνιακών συμφερόντων, ο "Ασχολίαστος" απέδειξε απλά το αυτονόητο: πως οι εξουσιάζοντες, όποια εξουσία κι αν εκπροσωπούν, όσο χαμηλότερο δείκτη αυτοεκτίμησης διαθέτουν τόσο περισσότερο φοβούνται τη δημοσιότητα που οι ίδιοι δεν ελέγχουν!
Την πηγή αυτής της ανασφάλειας δε τη γνωρίζουμε. Ισως κάποια ανεπάρκεια την οποία ήθελαν επιμελώς να κρύψουν, ίσως κάποιες μικρές και όχι μόνο ατασθαλίες που δεν έπρεπε να γίνουν γνωστές. Σε κάθε περίπτωση, καταλύτης είναι ο φόβος της αποκάλυψης που κάθε υποκριτής έχει μέσα του. Φόβος που τη στιγμή της κατηφόρας μετατρέπεται σε ανεξέλεγκτο πανικό με απρόβλεπτες αντιδράσεις.
Ο "Ασχολίαστος" (στήλη που γράφεται από δεκάδες ανθρώπους - ασχέτως ποιος πατάει το πληκτρολόγιο) τα χειρίστηκε όλα αυτά με το απαραίτητο χιούμορ και την δέουσα κατανόηση. Δε μπήκαμε στη λογική των αντιπαραθέσεων με δημοσιογράφους, πολιτικούς, εκδότες και άλλους, άλλωστε ο πολύτιμος χώρος της στήλης δεν μας έδινε αυτή τη δυνατότητα, ακόμη κι αν το θέλαμε. Εξάλλου το να κάνει κάποιος τη δουλειά του όσο καλύτερα μπορεί, είναι η καλύτερη απάντηση σε κάθε μορφής δικαιολογημένη και αδικαιολόγητη επίθεση.
Δεν αλλάξαμε τον κόσμο, ούτε τους πολιτικούς και τους δημοσιογράφους, ούτε καν τους εγχώριους εκπρόσωπούς τους. Αποδείξαμε μόνο στον σκληρότερο κριτή, τον εαυτό μας πως με πείσμα και δημιουργικότητα μπορεί κανείς να παραβλέψει όσους σκόπελους δημιουργούν η κακοπιστία σε συνεργασία με τα οργανωμένα συμφέροντα και να καταφέρει να υπάρξει. Εστω και συμβολικά, για λίγο.
Αφήνουμε λοιπόν για λίγο τα πεζά αυτού του τόπου για να απογειωθούμε σε άλλες καταστάσεις. Οχι πως δε θα επανέλθουμε όταν χρειαστεί. Η πως δε θα παρακολουθούμε την εξέλιξη των πραγμάτων που εδώ κι ένα χρόνο μας απασχόλησαν.
Σε όλους όσους μας τροφοδότησαν με υλικό για σχολιασμό (για τρίτους ή ...για τους ίδιους), σε όλους όσους μας φιλοξένησαν σε έντυπες και ηλεκτρονικές εκδόσεις, σε όλους όσους μας διάβασαν και σε όλους όσους "μπήκαν στο νόημα", υποσχόμαστε πως στο εξής...
...τίποτε δε θα μένει ασχολίαστο!
